...

Lewel@

Blade światło dziennne wpadało już do pokoju , a Raven dalej czytała. Tytani zagladali do niej co jakiś czas, jednak mówiła, że nie jest zmeczona i że nie mogą odkładać wszystkiego na później.
Obok niej pietrzyła się już spora kupka książek i ksiąg pełnych zaklęć, jednak żadna z nich nie zawierała w sobie tego czego szukała azarath'ka.
Nagle jej wzrok powędrował ku kufra leżącego w ciemnym kącie pokoju. Nie zagladała tam już tak długo.
Od kiedy zamkneła zło w księdze , którą schowała do właśnie tego kufra, nie wyjmowała jej ani razu.
Tym razem coś w niej drgnęło.
Wstała.
Czuła się jakby jej ciałem ktoś kierował.
To była ona, Raven, ale ruchy jakie wykonywało jej ciało, były jakieś.. obce.
Po minucie, która wydawała się trwać wieczność dotarła do celu. Przykucnęła i wziąwszy głęboki oddech uniosła lekko wieko.
Już gdy jej skóra zetknęła się z drewnianym kufrem poczuła się bardzo dziwnie...

Z czasem jak wieko unosiło się coraz wyżej, przerażenie w oczach Raven rosło.
Kufer był... pusty. Pusty, wypełniony jadynie jakimś miękkim materiałem w kolorze czarnym.
Twarz dziewczyny stała się nieco bledsza, a jej oddech cięższy niż jeszcze chwile wcześniej.
Podniosła się z ziemi z taką gwałtownością, że wieko skrzyni zatrzasnęło się z hukiem, ale Raven nie zwróciła na to nawet najmniejszej uwagi. Wybiegła z pokoju, nawet nie wiedząc co tak właściwie ma zrobić.
Po chwili była już w pokoju wspólnym, gdzie -choć było jeszcze bardzo wcześnie- zebrali się już pozostali tytani.
- Raven! - krzyknął Robin widząc zmęczenie na jej bladej twarzy - Mówiłem ci, żebyś się położyła! - w jego głosie słychać było ogromny wyrzut.
Ta spojrzała na niego nieobecnym wzrokiem, dopiero po chwili dotarł do niej sens jego słów:
- Co? Aa.. tak, dobra.
Po tych słowach podeszła do szafy z zamiarem zrobienie sobie herbaty.
W milczeniu wstawiła wodę i wyjeła potrzebne rzeczy.
Czwórka przyjaciół wymieniła zaniepokojone spojrzenia.
Gwiazdka podleciała do Raven i położywszy swe dłonie na jej ramionach spytała:
- Przyjaciółko, wszystko dobrze? Wyglądasz na przygnebioną.
Raven wzdrygnęła się lekko słysząc pełen troski głos Tamaranki.
Woda w czajniku zaczęła już gwiżdżeć, więc Azarath'ka wyciągneła rękę by go wyłączyć.
Poparzyła się przy tym nieco i cicho syknęła z bólu.
Gwiazdka zabrała rece z jej ramion i spojrzała bezradnie na pozostałych tytanów.
Bestia wstał od gry wideo, którą jeszcze tak niedwano był zafascynowany.
Cyborg pozostał na kanapie, ale też już nie grał tylko tak jak inni wpatrywał się w Rae.
Dziewczyna zatopiona w własnych myślach zdawała się w ogóle tego nie zauważać... A może po prostu nie chciała tego widzieć?
Malchior... jedyna osoba , poza jej ojcem, która tak naprawde mogła jej zagrozić.
A teraz jest na wolnościi pewnie jedynym jego celem jest ona - Raven.
Celem zemsty.
Herbata ziołowa, którą trzymała w dłoniach pachniała mocno w całym pokoju, ale Tytanka wogóle jej nie czuła.
Czuła jedynie przyspiesone bicie swego serca, które krzyczało do niej by uciekała jak najdalej stąd. Kiedy Malchior może zaatakować? Teraz...?
W tym momencie zabrzmiał alarm.
Robin natychmiast podbiegł do komputera i zaczął wyczytywać dane.
Na jego czole pojawiła się zmarszczka, charakterystyczna u niego w chwilach takich jak ta.
- Slade... - mruknał bardziej do siebie niż do przyjaciół.
Raven odetchneła z ulgą - a więc to nie Malchior.
Robin pospiesznym krokiem ruszył w strone drzwi. reszta podążyła za nim ...
* * *

Kiedy tytani powrócili do Wieży po ciężkiej walce, zbliżało sie już południe.
Tylko Bestii i Cyborga nie było wśród nich, oni postanowili, że zamówią pizze i wróca z nimi do Wieży.
Raven natychmiast skierowała się do swojego pokoju.
Gwiazdka i Robin usiedli na kanapie w pokoju wspólnym i jeszcze raz oglądali film wypożyczony wczoraj wieczorem.
Raven wkroczyła w mrok swego pokoju. Ale nie była sama.
Na jej łóżku siedział nikt inny jak...
- Malchior - wyszeptała przez ściśnięte strachem gardło.
Wstał z łóżka i podszedł do Raven wolnym, niespiesznym krokiem, jakby chciał jej się pokazać dokładnie, z każdej strony.
Pierwszym odruchem dziewczyny było wybiec z pokoju i wołać o pomoc, jednak za nic by tego nie zrobiła, i obydwoje o tym wiedzieli.
Pomimo strachu wolała zostać i czekać na to co przyniesie los. W normalnych warunkach zaczęłaby się cofać, jednak jej plecy przywierały do ściany, która nie chciała jej przepuścić.
- Witaj, moja słodka Raven. Nie powitasz starego przyjaciele? - spytał z drwiną w głosie.
Raven by go nie poznała, gdyby moce nie podpowiadały jej, że to właśnie Malchior przed nią stoi.
Miał czarne włosy, o długości tych Rorka, a ubrany był w zbroję z wyrytym na napierśniku M .
Jednak najbardziej wzrok przyciągały jego oczy. Krwistoczerwone, jak dwa rubiny błyszczały złością w ciemnościach pokoju Azarath'ki.
Pomimo tego zupełnie innego, nowego wyglądu Malchiora Raven poznała go. Wszędzie by go rozpoznała!
- NIe, nie powitam. A już na pewno nie jako... przyjaciele.
Zdziwił ją własny głos.
Cichy, ale pełen wyrzutu i żalu.
Malchior tylko usmiechnął się lekko.
Zaczął iść wprost na nią. Mocniej przyległa do ściany.
W chwili gdy znalzał się około półtora metra od Raven zatrzymał się. Usmiechał się przez cały czas, a jego uśmiech pełen był zadowolenia i złości.
- NIe spodziewałaś się tego co, moja słodka Raven? - zawsze lubił tak ją nazywać!
Kiedyś sprawiało jej to przyjemność, teraz tylko ból .
Ból, który zdawał sie wypalać jej wnetrzości od wewnątrz. Bezsilna nienawiść i strach.
Nagle jej uszu dobiegło głośne pukanie do drzwi. Malchior rzucił niespokojne spojrzenie drzwiom, po czym nachylił się do Raven i wysyczał jej prosto do ucha:
- Ani słowa...
Odchylił się lekko i cicho wymówił słowa zaklęcia i po chwili po prostu zniknął, jednak Rae wiedziała, że wciąż tu jest - czuła jego obecnośc.
Odwróciła się do drzwi, które rozsunęły się przed nią. Bestia stał za nimi z miną winowajcy.
- Hmm, hej Raven.
NIe odpowiedziała, modląc się w duchu, by zauważył jej strach, skryty w fiołkowych oczach.
Może dostrzegł, ale nawet jeśli to nie dał tego po sobie poznać.
- Wiesz, Raven, bo my idziemy na pizze i ...Robin pyta czy ty nie poszłabyś z nami ? - wyjąkał.
,,Tak, chcę!" - wołały myśli dziewczyny.
Nagle poczuła czyjąś reke na swym ramieniu. Bez wątpienia Malchior.
- Nie. Dzieki, ale... nie. - Jej głos był bardzo cichy.
Zbyt cichy, jak przeszło Bestii przez myśl.
Chłopak jednak wzruszył jedynie ramionami i oddalił się. J
akaś siła wciągnęła Raven z powrotem do pokoju.
Jej nadgarstki zostały złapane przez niewidzialne jeszcze przez chwilę dłonie Malchiora.
Mag, po prostu pojawił się przed nią.
Chciała wyswobodzić ręce, ale uścisk na nadgarstkachj, jej to skutecznie utrudniał.
W końcu opadła z sił. Malchior uśmiechnał się.
Raven dostrzegła coś co ją zdziwiło.
Jego uśmiech był jakby nieco... smutny.
Dziewczyna zachwiała sie lekko, ale uścisk Malchiora był wciąz silny, nie pozwalał jej upaść. Przymrużyła oczy.
- Czego ty ode mnie chcesz? - wyszeptały jej usta .
Westchnął.
Położył dłoń na jej ramieniu. Pod wpływem jakiegoś dziwnego impulsu zamknęła oczy.
Poczuła się dziwnie słabo. Zdawało jej się, że otoczenie wokół niej wiruje, zmienia się.
Może to tylko ból głowy ? A może...?
Uchyliła powieki, które nagle wydały jej się dziwnie ciężkie. Byli gdzie indziej. Ziemia wokół niej się zmieniła. Była w jakims przytulnym pokoiku.
Panował tu półmrok, który rozświetlał blask ognia w kominku.
Raven siegneła ręką do głowy. Nie czuła się najlepiej. Malchior dalej trzymał ja mocno.
NIe miała siły by dalej przygladać się pokoikowi.
Oparła głowę na klatce piersiowej czarodzieja. Żar ognia zdawał się z każdą chwilą wzmacniać.
Zamkneła oczy, by uspokoić wirowanie pokoju. Poczuła, że jej zmysły zaczynają się powoli oddalać.

* * *

Tyutani wrócili z miasta późnym wieczorem.
Bestia natychmiast wyczuł, że coś jest nie tak. Nie wiedział tylko co. Zaczął sie rozglądać po pokoju wspólnym jakby był w nim po raz pierwszy.
Przeniósł wzrok na przyjaciół, i natychmiast stwierdził, że kogoś brakuje.
Raven!
Jego oczy rozszerzyły się ze zdumienia.
Przebiegł obok Tytanów i pognał w kierunku pokoju Raven. Drzwi były zamkniete.
Zapukał. Cisza. Martwa cisza, którą bał się zagłuszyć własnym oddechem. Po dłużej chwili drzwi same rozsuneły się przed nim, tak jak były zaprogramowane.
Zajrzał.
Półmrok pokoju oświetlany był jedynie przez blade, ciepłe światło rzucane przez świece.
Wosk leniwie spływał na podstawki, w których świece były umieszczone. Pokój był pusty, Tytan wyczuł to od razu.
Wolał nie wchodzić dalej. Ten pokój go przerażał.
Panujące tam ciemności i mroczny wystrój pokoju Raven sprawiały, że poczuł dreszcz przebiegający mu po plecach, niczym jakis robak.
Wyszedł z pokoju.
Gdzieś migneła mu jeszcze skrzynia, w której zamkniety był Malchior, ale wolał nie wpływac ponownie w ciemności pokoju. Drzwi zamknęły się za nim posłusznie.
Pobiegł do pokoju wspólnego.
Zastał tam wszystkich Tytanów.
Cyborg sprawdzał coś w systemie ochronnym Wieży, zawzięcie tłumacząc coś Robinowi.
Gwiazdka gładziła Jedwabka (Silkie) po jego gładkim łebku, a zwierzątko sprawiało wrażenie zadowolonego z tych pieszczot.
Tylko Raven tu nie było ...
- Widzieliście, Raven? - krzyknął Bestia, marszcząc czoło, co mu się rzadko zdarzało.
Gwiazdka spojrzała na niego zaniepokojona nieco i na chwile przerwała swoje zajęcie, na co jedwabnik zareagował cichym parsknieciem w strone swej właścicielki.
- Coś się stało, Bestio? - spytała, głaszcząc Jedwabka uspakajająco, choc robiła to machinalnie patrząc z troska na przyjaciela.
- Raven nie ma w jej pokoju. W ogóle nigdzie jej nie ma!
Robin podniósł głowę, by spojrzeć na Bestię.
- Sprawdzałeś na dachu?
- Eee... no nie.
- Nie musisz sprawdzać - przerwał mu Cyborg widząc, że chłopak już chce wychodzić. - Byłem tam przed chwilą, żeby wziąść klucz Nie ma tam Raven.
Bestia wyglądał na zdenerwowanego. Ostatnio kiedy Raven coś przed nimi ukrywała prawie doszło do końca świata, więc wolał nie ryzykować.
- Może po prostu wyszła - zauważył logicznie Robin, choć też był nieco zaniepokojony. - Jeśli nie wróci wciągu godziny możemy zacząć się martwić - powiedział i wrócił do pracy nad systemem alarmowym choć strach o Raven nie pozwalał mu się dostatecznie skupić.
* * *

Raven powoli zaczęła się wybudzać.
Okropny ból głowy natychmiast przywołał do niej wspomnienia, choć nie pamiętała do końca czego dotyczą te wspomnienia.
Leżała na ziemi. Była w jakimś małym pokoiku oświetlonym małą święcą zawieszoną w powietrzu. Po prostu wisiała sobie w powietrzu, a płomień tańczył lekko, podczas gdy wosk spływał na maleńka podstawke, na której umieszczona była świeca.
Jej blade światło z trudem rozświetlało mrok pokoju ale Raven i tak zbyt bolała głowa by zwrócić na to uwagę.
NIe był to już z pewnością tamten przytulny pokój, do którego z początku zabrał ją Malchior.
Wstała ale zahwiała się.
Upadła na podłogę.
Wiedziała, że gdziekolwiek jest musi sie stąd wydostać.
I to jak najszybciej.
Nagle naszły ja myśli o przyjaciołach. Potrząsnęła głową tak gwałtownie, jakby chciała by te myśli po prostu wypadły jej z głowy.
Zaczęła się zastanawiać po co Malchior ją tu zabrał.
Musiał mieć jakiś cel i dziewczyna wiedziała to aż za dobrze.
Nagle drzwi, dotąd nie zauważone przez nią w półmroku pokoju otworzyły sie.
Ciało Raven przeszył nieprzyjemny chłód.
W drzwiach jak można było sie spodziewać stał Malchior.
Wyglądał na znudzonego a jednocześnie na podekscytowanego, jednak próbował to ukryć właśnie pod maską nudy.
Podszedł do niej niespiesznym krokiem i spojrzał tym swoim chłodnym spojrzeniem. Podniosła sie z trudem i tym razem już nie upadła. Wysuneła śmiało podbródek i spojrzała na niego z nową nadzieją w sercu.
- Czego ode mnie chcesz? - spytała i pomimo iż jej głos był cichy, dziewczyna była stanowcza.
Usmiechnał sie drwiaco.
- Właściwie to niczego. Tylko zemsty. Wierz mi Raven nic wiecej - nachylił sie do niej - tylko zemsta. Tylko.
Odsuneła się niechcąc by jej twarz była tak obok niego. NIe czuła strachu. NIe miała ku temu powodów. Jeszcze nie... _________________________

Napisane dawno.. nie czytałam tego i po prostu tu teraz wwaliłam ;)
Nie jest doskonale i wiem jak zwykle o Raven ^^
Chciałam napisac ogólnie o TT ale do tego potrzebuję naprawdę mocnej weny i tylko na nią czekam a wtedy pokażę na co mnie stać !! :D
Aha, i przyjmuje zamówienia na opowiadania o TT choc wiem ze nikt z Was nie chce czytac moich idiotyzmów :D
ale zaproponowac mozna ;) :roll: :roll:

Anetad13

SiemQa :D Fajne opowiadanie :)
Jednak za malo o Starfire :P Ale wogole to mi sie podoba :)
Ja sama nie umiem zbytnio sama cos wymyslic dlatego docenial to ze Wam wychodza takie fajne :)
A wiec bardzi mi sie podobalo i czekam na kolejne opowiadania o TT (nie tylko o Raven) i moze jakies akcji ze Sleid'em :) A wiec zycze powodzenia xD Pozdrowionka :) :P

TeenTytanka · Gość

To było świetne. Tylko że już od tych opowiadań zaczyna mi Malchior brzydnąć :?

Lewel@

Nie martw się.. naprawdę chce napisac cos ogólnie o Tytanach ^^
Jak się pojawi odpowiednia do tego wena się za to zabiorę ;]
Ale na razie.. o kim chcecie opo ? Piszcie a ja chetnie.. napiszę xD

TeenTytanka · Gość

Bez weny bym się radziła nie brać za jakiekolwiek pisanie.
Chociaż zawsze można spróbować - czasem wena przychodzi w trakcie pisania ;)

Anetad13

Lewel@ tak naprawde chcialabym o Star :) ale widze po forum ze niezbyt duzo osob ja lubie. Bo bardziej lubiecie Raven x/ Chociaz troche wiecej o Star :) bede wdzieczna :)

Lewel@

Ok.. chciałam ostatnio zrobic opo ze Star ale jakos weny nie miałam ;/
Muiszsz mi wybaczyc ale.. jeszcze nigdy nie pisałam o niej nic dłuzszego ^^
Ale bedzie :D

Anetad13

Super :D

TeenTytanka · Gość

Ktoś tu mówi że my tu na forum nie lubimy Star??!!?! *macha z oburzeniem chibi łapkami* hej a ja to co??!!?!

Lewel@

Heh.. to, że lubię Rae nie znaczy ze Star idzie w odstawke ;)
Bardzo ja lubie .. Ale to chyba nie ten temat :D

Divalecorvo

Klep.
Zaklepuje sobie miejsce zeby potem nie bylo ze bylam ost!^^
Jednak przeczytam dopiero za pare dni, bo nie bede przy dostepie do internetu przez najblizszy czas.
Ajm sori.
A co z poprzednim opowiadaniem? Bu:(

Angie · Gość

Woah. Przeczytałam. W końcu xD
A więc tak... (ostrzegam, jestem okrutnym krytykiem)
A. Forma

1) Omijasz dużo znaków interpunkcyjnych, co trochę utrudnia czytanie
2) "Azarathka", "Tytan", bla bla bla. Może tak po prostu "dziewczyna"? ;) "Chłopak"? Nie bój się tak bardzo, ze powtórzysz jakieś wyrazy. To trochę psuje charakter.
3) Mało rozwinietych zdań... Gorzej sie czyta ;P Wiem, że starasz się tym podkręcić akcję, ale takie dłuższe zdania nie gryzą :)

B. Fabuła

1) Malchiorek. Znowu. Argh. Okay, co mi tam. Tylko pamiętaj, że on jest smokiem.
2) Łaaaaa :D Jest BB! Masz u mnie sporego plusa ;P
3) Przydałoby sie więcej opisów myśli niż emocji.
4) Pozbawiłaś Raven trochę jej wrednego charakterku :( Rozumiem, boi się, i tak dalej, ale bez przesady ;P

Ocena ogólna: 4-
A u mnie, wrednej krytyczki, to ocena całkiem niezła ;)

Lewel@

Cóż.. rozumiem, że mam się cieszyć, a więc.. *jupi* *juhu* !!
O łaskawa aPati jestem na wszystkie Twe rozkazy gotowa xD
Heh, powiem tak:
ja jestem przyzwyczajona, że daję z siebie wszystko na blogu! Inne opka to dla mnie cos, jakby takie hobby, do którego jestem przyzwyczajona.
Po prostu na blogu wiem, że ktoś to komentuje i czyta to, a tu, na forum, odczuwam to jakby nieco mnie (choć powinno byc na odwrót ;))
Noo i dzięki , że ktoś to wogóle przeczytał. A o tym, że Mal jest smokiem nie zapomniałam, ale żeby pisać o nim jako o smoku potrzebuję naprawdę napadu weny (Ratunku! Wena mnie napada!!) więc czekam na ten napad :D
Dzieki i już piszę c.d. :)

Angie · Gość

Lewel@

OK, aptai skoro tak bardzo Ci zalezy to w nastepnym opku napisze , że Raven skopała tyłek Malchiorkowi. Zadowolona? :roll:

Terra

Lewel@ na prawdę, ty czasu masz za dużo, że takie opka piszesz, czy po prostu przypływ weny twórczej? Zazdroszcze, talentu ^^

Lewel@

Ja to pisze dla rozrywki ;). Jak mi sie nudzi to pisze ^^.

Terra

No to tylko pozazdrościć :) W końcu, umiesz sobie poradzić z nudą :) 8)

Fire_Girls

Tiak jest świetne :)
Bardzo dobre.
Tyle że Malchiora w krótkich włosach sobie wyobrazić nie mogę :)